...Hoe mijn liefde voor de Briard begon...

Ik zal mezelf eerst even voorstellen. Ik ben Karin Kersten , ik heb 3 zonen  Tommy, Dennis en Niels. Ik ben getrouwd met Cor Palmen en we wonen in België . Cor en ik zijn de trotse bezitters van zes Briards, 2 katten, een papagaai en 3 kippen kortom een gezellige boel. Onze grootste passie zijn onze Briards die de hele dag om ons heen hangen en ons overal volgen. We gaan regelmatig naar shows in binnen en buitenland om onze puppymensen te begeleiden of om onze eigen honden te showen. Het is een passie die we allebei hebben, lekker met de caravan er tussen uit trekken en natuurlijk gaan alle briards dan mee. 

Hoe mijn liefde voor de briard begon

______________________________________________

Toen ik nog bij mijn ouders woonde hadden we altijd Bouviers, voor ons plezier en voor de bewaking van de zaak van mijn ouders. De zaak was ook de reden dat mijn ouders niet altijd tijd voor ons hadden en ik vooral bezig was met de honden, wat ik heel erg leuk vond. Toen één van de honden stierf, ging ik gauw genoeg uit op een andere. Deze keer wilde ik een ongecoupeerde Bouvier, maar het viel niet mee om die één te vinden. Op een dag zag ik in de krant een advertentie staan waarin Briards werden aangeboden. Ik had voor die tijd nog nooit van een Briard gehoord. Nadat ik in het hondenboek had gekeken hoe zo`n hond er dan wel niet uit zou zien, raakte ik toch wel heel erg geïnteresseerd. Op het eerste gezicht had een Briard wel wat weg van een Bouvier met lange oren en staart. Toen ik ging kijken was ik meteen verkocht: Het was liefde op het eerste gezicht!! Ik zocht een mooie reu uit en noemde hem Lars. Dit was in 1984.

Lars was een lieve, trouwe hond die nooit aan de riem hoefde. Hij sjokte altijd rustig achter me aan, waar ik ook naar toe ging. Later toen de kinderen geboren werden, was het een keer snuffelen, een lik over het bolletje en ze waren vrienden voor het leven. Waar de drie Daltons waren, was Lars ook waar hij enthousiast meedeed aan de avonturen van de kinderen. Lars heeft helaas maar negen jaar mogen worden, maar het is een hond die ik nooit zal vergeten.

Na een goed jaar begon het Briard-virus weer op te spelen en gingen we weer op zoek naar zo`n trouwe viervoeter. We kwamen via via terecht bij de familie de Bock. Een lief klein teefje: Valuas Jolly Kayleigh, kortweg Kayleigh, een hond met een geweldig karakter hebben we toen met veel plezier kunnen bemachtigen.

Na een 4-tal jaren leek het ons wel leuk om eens een keer een nestje te krijgen van Kayleigh. Dus werd er een kennelnaam aangevraagd, de heupen en ogen van Kayleigh werden getest en toen dat allemaal in orde was kon het zoeken naar een reu beginnen. Nicky de Bock, de fokster van Kayleigh hielp me bij het zoeken van de juiste reu. De vader van de puppy`s werd Ratko du Monde des Amour, een zwarte Briard. Van de 4 pups hielden we er zelf eentje: een mooie zwarte genaamd Odoezy van het Klotzicht.

Jammer genoeg werd Kayleigh ernstig ziek; ze kreeg last van haar nieren. We hadden helaas geen andere keuze dan haar uit haar lijden te laten verlossen. Omdat daarna Does alleen was werd er al gauw genoeg besloten om weer een fauve Briard erbij te nemen. Dat werd Raya Samantha v. d. Boksenberg, roepnaam Sammy.

In 2003 is Je N'ai Rien Oublié Unique Kadish bij ons gekomen. Kadish ontwikkelt zich als een mooie dame. Ze is super sociaal en heeft al goede resultaten behaald op shows. 

Armani India Van Het Klotzicht (Indy)  van het A-nest, is bij ons gebleven. Indy is een superbriard die het briardboek niet heeft gelezen, ze zit het liefste bij iedereen op schoot en is een allemansvriendinnetje. 

Toen ik bij Cor in België ging wonen kwam natuurlijk Zhivago erbij en het klikte meteen tussen hem en onze briardmeiden.

We hebben nu samen 6 briards waar we heel veel plezier aan beleven.